اقدامات لازم پیش از برخورد با مفسدان

به گزارش سهندبلاگ، مبارزه با مفسدان و فساد که از دوره ریاست جدید قوه قضائیه شتاب بیشتری گرفته با تأیید عمومی مردم روبرو شده و یکی از انتظارات جامعه به حساب می آید که شدت بخشی به آن را نیز طلب می نماید.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، با وجود این بعضی از چهره های سیاسی و جناحی این مبارزه را برنتافته و با ادعا هایی، چون اینکه با بگیر و ببند نمی توان با فساد مبارزه کرد یا باید ریشه ای با آن برخورد کرد و گلوگاه ها و منافذ شکل گیری فساد را بست، تصور و شائبه سیاسی در برخورد ها وجود دارد و... این اقدامات مثبت قوه قضائیه را زیر سؤال برده و حتی آن را مداخله در امور اجرایی تلقی نموده و به تردیدآفرینی پیرامون آن می پردازند.

واقعیت این است که دستگیری مفسدان، محاکمه و برخورد قضایی با آنان آخرین مرحله و از سر ناچاری بوده و حتماً اصل بر پیشگیری و ممانعت از شکل گیری فساد و معاف کردن کشور از هزینه های سنگین شکل گیری و مبارزه با آن است. اما وقتی میزان فساد و فراوانی مفسدان از حدی بالاتر رفت که جامعه با توجه به هزینه ها و خسارت های آن خواهان مبارزه بود و عدم مبارزه قاطع موجب پدید آمدن این تردید شد که شاید فساد شکل سیستمی پیدا نموده و مفسدان دارای حامی و پشتیبان از درون نظام و خود بخشی از نظام به حساب می آیند، پاسخگویی به این درخواست و مهم تر از آن تردید پدید آمده، چاره ای جز مبارزه باقی نمی گذارد. حال آنکه پیش از آن اگر چند اقدام اساسی انجام می شد، نیازی به این مبارزه به مثابه جراحی پردرد و تحمل جراحات ناشی از آن نبود. اقداماتی چون:

1- تهیه ضوابط و پیش بینی قوانین شفاف برای انجام وظایف و مسئولیت ها در سیستم اداری کشور به ویژه در بخش های مالی.

2- شفاف سازی وظایف و ضوابط و نحوه و میزان دریافتی های قانونی برای انجام وظایف و مسئولیت های قانونی دست اندرکاران و کارگزاران آن.

3- انجام نظارت های مؤثر و دقیق بر عملکرد و نحوه انجام وظایف و دقت و جدیت بیشتر در مواردی که زمینه فساد و سوءاستفاده بالاتر است.

4- ایجاد سازوکار های دریافت شکایات و گزارشات از عملکرد کارکنان و دست اندرکاران و مسئولانی که در معرض وسوسه ها و خطا های مفسده انگیز هستند.

5- حاکمیت شایسته سالاری در ادارات و دستگاه های اجرایی و دولتی و کاهش زمینه های شکل گیری باند ها و شبکه های فساد و سوءاستفاده از پست ها و صندلی های دولتی.

6- پیش بینی سازوکار پاداش و تنبیه مناسب برای تجلیل و تکریم نیرو های خدوم و وظیفه شناس و تنبه دادن به عناصر خاطی و فرصت طلب.

7- پیش بینی سامانه های پایش و ارزیابی محسوس و نامحسوس و گنجاندن شاخص های سلامت، پاکدستی و خدمت صادقانه در راستا انتصابات و ترفیعات سازمان ها و دستگاه های دولتی.

8- تقویت فرهنگ سازمانی و وجدان کاری کارکنان به نفع وظیفه شناسی و انجام دقیق مسئولیت ها.

9- اصالت دادن به شایسته سالاری و سلامت در انتصاب مدیران و مسئولان و رعایت شاخص های شایسته سالاری در گزینش ها.

مجموعه اقدامات و تدابیر فوق که غالب آن ها بر عهده قوه مجریه و دولت است، اگر پیاده شود فساد پیش نمی آید یا میزان آن در حدی نخواهد بود که نیازمند بگیر و ببند قاطع و آشکار باشد. اتفاقاً، چون این قبیل اقدامات و وظایف به سایه افتاده و به درستی انجام نمی شود، به فرصت طلبان و طمع ورزان مجال جولان داده و زمینه ساز فساد می شود. اما اگر مفسدان نیز به حال خود ر ها شوند، مشوق تداوم روند فساد و تقویت آن خواهد بود و لذا مبارزه با مفسدان و مجازات آنان امری لازم برای بازدارندگی و توقف روند فساد محسوب می شود که گرچه نمی تواند هزینه های فساد شکل گرفته را جبران کند، اما روند افزایش هزینه ها را متوقف و چنانچه با قاطعیت همراه باشد حتی، به بازدارندگی نیز یاری می نماید.

منبع: روزنامه جوان