تاثیر التهاب بر روند درمان حمله قلبی

به گزارش سهندبلاگ، حمله قلبی از عوامل اصلی مرگ و میر در دنیا به حساب می آید و این واقعیت تاکیدی بر ضرورت بکارگیریِ روش های درمانی جدید برای مقابله با این عارضه جدی است.

به گزارش خبرنگاران، آنفارکتوس میوکارد که معمولا به عنوان حمله قلبی شناخته می گردد در واقع محرک یک واکنش التهابی در قلب است که بافت های آسیب دیده را با هدف تقویت روند ترمیم و فراوری بافت سالم از بین می برد.

با این حال اگر این التهاب شدید یا طولانی مدت باشد روند درمان و ترمیم عضله قلب را متوقف می نماید و به همین خاطر توصیه می گردد که کاهش التهاب می تواند به تسریع بهبودی پس از تجربه حمله قلبی منجر گردد.

پیش از این محققان آمریکایی زیرمجموعه ای از سلول های لنفوسیت B تنظیم نماینده را در بافت چربی موش هایی که اینترلوکین 10 را ترشح نموده بودند، شناسایی کردند.

اینترلوکین10، سیتوکین ضد التهابی است که از بدن در برابر مقاومت انسولینی مرتبط با چاقی حفاظت می نماید و در مهار پاسخ های التهابی و ایمنی نقش دارد.

در آنالیز جدید محققان، حجم بالایی از سلول های B ترشح نماینده اینترلوکین 10 را در بافت چربی اطراف قلب موش ها مشاهده کردند.

به دنبال حمله قلبی، تعداد این سلول ها افزایش پیدا نموده و به سمت قسمت آسیب دیده قلب حرکت می نمایند تا در این نقاط، التهاب را متوقف نموده و از نارسایی و آسیب بیشتر جلوگیری نمایند.

به گزارش مدیکال اکسپرس، بنابراین محققان نتیجه گرفتند که سلول های B ترشح نماینده اینترلوکین 10 می توانند اهداف جدیدی برای بهبود نتیجه درمان در مبتلایان به حمله قلبی باشند.