توجه به نظرات معمارانه در ساخت و سازها کمرنگ شده است

به گزارش سهندبلاگ، خبرنگاران/خراسان رضوی یک پیشکسوت حوزه معماری گفت: وجود مقررات ملی ساختمان، ساخت را از کیفیت بهتری برخوردار ساخته اما متاسفانه توجه به نظرات معمارانه در این بناها به تدریج کمرنگ شده است.

عباس احمدی در گفت وگو با خبرنگاران، در مورد ساخت و ساز در شهرها، اظهار کرد: ساخت و ساز در شهرها عبارت از ساختمان های اداری، شهرداری، مساجد، تجاری و مسکونی است. در زمان های گذشته در شهرها تعداد ساختمان ها بسته به جمعیت ساکن در شهر و امکانات مالی مالکان و در زمین های با ابعاد متفاوت و با ساختمان هایی بیشترا یک طبقه و به ندرت دوطبقه احداث می شد.

وی اعلام کرد: از دهه 40 که وارد عرصه معماری شدم، جمعیت کشور حدود 25 میلیون نفر بود، تراکم جمعیت شهرها کمتر و ساخت و ساز در قطعات زمین حدود 500 یا 1000متری با زیربنایی مشابه ابعاد زمین در دو تا سه طبقه و با طرحی منطبق نظر کارفرمایان ساخته می شد، همچنین در این دهه آپارتمان سازی به ندرت و بیشترا در تهران و احیانا در شهرهای عظیم انجام می گرفت.

این پیشکسوت حوزه معماری ادامه داد: در دهه 50 تا 60 قطعات زمین کوچکتر بیشترا بین 250 تا 500 متر و بنای آن نیز در همین میزان و بیشترا تا سه طبقه بود. در این دهه آپارتمان سازی رونق گرفت و تعداد طبقات از چهارطبقه بیشتر تجاوز نمی کرد.

احمدی گفت: در حال حاضر با گذشت زمان بعد از حدود 50 سال و افزایش جمعیت و تراکم شهرها، به منظور تقلیل بهای ساختمان با افزایش تراکم و طبقات از یک سو و تقلیل زیربنا از سوی دیگر، تعداد واحدها در قطعات زمین افزایش یافته است.

این استاد حوزه معماری افزود: خوشبختانه در این میان حضور مقررات ملی ساختمان، ساخت را از کیفیت بهتری برخوردار ساخت اما متاسفانه توجه به نظرات معمارانه در این بناها به تدریج کمرنگ شد.

وی با بیان اینکه ساختمان ها صرف نظر از بانیان و سرمایه گذاران آن ها، سرمایه ملی محسوب می شوند، عنوان نمود: به همین دلیل باید در تدوین اصول و ساخت آن ها توجه بیشتری انجام گردد و این امر رعایت موضوعاتی از قبیل صرفه جویی در ساخت، قابلیت صرفه جویی در انرژی، به کارگیری مصالح، تکنیک های مناسب و دیگر الزامات را شامل می گردد که در موارد اشاره شده اخیر و بخش های مختلف آن باید مطالعه بیشتر و بهره گیری از پیشرفته ترین دستاوردهای علمی لحاظ گردد.

این پیشکسوت حوزه معماری گفت: باتوجه به هزینه های مادی، مدیریتی و تشکیلات مترتب بر آن، حصول این امر صرفا در قالب سیستم انبوه سازی میسر می گردد و از طرفی با توجه به شرایط موجود، اقتضای گسترش شهرها و در نتیجه لزوم افزایش ساخت و ساز، ایجاد مجموعه های انبوه ساز توانمند و بهره گیری از آن برای نتیجه گیری صحیح، امری گریزناپذیر خواهد بود.

احمدی توضیح داد: توجه معمارانه در تدوین شکل استقرار فضاهای داخلی و خارجی، دقت در نحوه ایجاد مجاورت ساکنان در زندگی دسته جمعی و رعایت موضوعات و دیدگاه های جامعه شناسانه امری اجتناب ناپذیر است.

این استاد حوزه معماری گفت: متاسفانه در سال های اخیر که شهرهای ما مورد هجوم شدید ساکنان جدید بوده و به همین دلیل گسترش فیزیکی زیادی در شهرها انجام شده، فاقد برنامه ریزی مناسب و لازم از نظر نرم افزاری و سخت افزاری از مطالعات و تهیه مدارک اجرایی بر پایه مطالعات تا اجرای صحیح و علمی بوده است.

وی اضافه نمود: به طور مثال تهیه سریع و بدون مطالعات کافی طرح های آماده سازی برای بیشتر شهرها و اجرا و ساخت بدون برنامه ریزی لازم و اصولی آن با همان سرعت صورت می پذیرد. همچنین مثال دیگری که می توان عنوان کرد اقدام به ایجاد مسکن مهر بدون برنامه ریزی لازم در تمام زمینه ها است که یقینا زیان های این نوع اقدامات از بدو امر مشهود بوده و متاسفانه در فرایند گذشت زمان این ضررها مداوم خواهد بود و فرایند افزونی خواهد داشت.